വീണ്ടും ചില കലാലയ കാര്യങ്ങള്‍...

ഈ സംഭവം നടക്കുന്നത് S6-ഇലെ ഒരു വിനോദ യാത്ര വേളയിലാണ്.
സാധാരണ ആള്‍കാര്‍ വിനോദ യാത്രകള്‍്കു പോവുന്നത് നന്നായി കഷ്ടപ്പെട്ട് വല്ലതും ചെയ്തിട്ടായിരിക്കും. അതായത് കുട്ടികള്‍ പഠിച്ചു ബോറടിക്കുംബോഴോ, ജോലിക്കാര്‍ പണി ചെയ്തു ബോറടിക്കുംബോഴോ മറ്റോ. ഞങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇതൊന്നും അല്ലായിരിന്നു. വെറുതെ പണിയൊന്നും എടുക്കാതെ കോളേജ് ലൈഫ് അടിച്ച് പോളിക്കുംബോഴാണ് ഒരു വിനോദ യാത്ര ആവാം എന്ന് തോന്നുന്നത്( കുറച്ചു പേരുടെ കാര്യം അങ്ങ് പൊതുവായി പറഞ്ഞു എന്നെ ഉള്ളൂ. നന്നായി പഠിക്കുന്നവര്‍ ആയിരിന്നു കൂടുതല്‍ കുട്ടികളും ) .

വിനോദ യാത്രകള്‍ ഒക്കെ പ്ലാന്‍ ചെയ്യുന്നതും നടത്തുന്നതും നമ്മളൊക്കെ തന്നെ ആയിരിന്നു. സ്ഥലവും തീയതിയും ബസ്സ്-ഉം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള സ്റ്റേജ് ആണ്. കൂടെ വരേണ്ട ആണ്‍ മാഷേം പെണ് മാഷേം ഫിക്സ് ചെയ്യുക എന്നത് ആണ് ആ ബുദ്ധിമുട്ടേറിയ കാര്യം . ഞങ്ങളുടെ സ്വഭാവം നന്നായി അറിയാവുന്നതു കൊണ്ടാവും ആരും കൂടെ വരാന്‍ തയ്യാറാവില്ല. അങ്ങനെ ഏതേലും മാഷിനെ ഒപ്പം കൂട്ടാന്‍ ഞങ്ങള്‍കും താത്പര്യം ഇല്ലായിരിന്നു. ഞങ്ങളുടെ കൂടെ നിന്നും പൊളിക്കാന്‍ കഴിവുള്ളവര്‍ ആണേല്‍ വളരെ സന്തോഷം. ഇങ്ങനെ പല യോഗ്യതകളും മാനധണ്ടമായി ഉണ്ടായിരിന്നത് കൊണ്ടു അവസാന നിമിഷം വരേം ആരേം കിട്ടിയില്ല. അവസാനം കൂടെ വരാന്‍ മാഷ്‌ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടു മാത്രം വിനോദ യാത്ര മുടങ്ങും എന്ന സ്ഥിതി വന്നപ്പോള്‍ ഏതെങ്കിലും മാഷ് മതി എന്ന തീരുമാനത്തില്‍ എത്തി. അങ്ങനെ HOD പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ഒരു മാഷേ കിട്ടി. പുള്ളിക്കാരനെ ഞങ്ങള്‍ക്കാണേല്‍ ഒരു പരിചയവും ഇല്ലായിരിന്നു.

പ്രൈവസി പോളിസി-യില്‍ ഒപ്പ് ഇട്ടതു കൊണ്ടു സാറിന്റെ യഥാര്‍ഥ പേരു പറയുന്നില്ല. തത്കാലം നമ്മുക്ക് മാഷേ "ശശി" എന്ന് വിളിക്കാം.

വിനോദ യാത്ര തുടങ്ങുന്നതിനു മുമ്പെ എല്ലാവരേം വിളിച്ചു പെരുമാറ്റ ചട്ടങ്ങള്‍ ഒക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുത്ത ശേഷം ശശിമാഷേം കൊണ്ട്‌ ഞങ്ങള്‍ ടൂറിനു പുറപ്പെട്ടു. ആരും വെള്ളം അടിക്കാന്‍ പാടില്ല, വളരെ ഡീസന്റ് ആയിരിക്കണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാണ്‌ യാത്ര തുടങ്ങിയത്. അങ്ങനെ വല്യ പരിചയം ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ശശിമാഷേം കൊണ്ട്‌ ഞങ്ങള്‍ ആദ്യ സ്ഥലമായ ചെന്നൈ-യില്‍ എത്തി.

ഞങ്ങള്‍ അവിടെ എത്തിയത്ഒറ്റക്കായിരിന്നില്ല, കൂടെ ഒരു പേമാരിയും ഉണ്ടായിരിന്നു. ചെന്നൈ മഴ പെയ്തു ആകെ കുളമായി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ കൂടെഉണ്ടായിരുന്ന ചങ്ങായിമാര്‍ ഇപ്പോഴും എന്നെ ഓടിച്ചിട്ട് തല്ലും. മഴ പെയ്ത ചെന്നൈ വലിയ ഒരു ഓട ആയി എന്ന്പറയുന്നതാണ്‌ അതിന്റെ ഒരു ശരി. അങ്ങനെ ആ വലിയ ഓടയില്‍ തകര്‍ത്തു എന്‍ജോയ് ചെയ്തിട്ട് അടുത്തസ്ഥലമായ കൊടൈകനാല്‍-ഇലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. ഈ സമയത്തു ഒക്കെയും നമ്മുടെ ശശിമാഷ് ഞങ്ങളുമായിവലിയ കമ്പനി ഒന്നും അടിക്കാതെ വളരെ ഗൌരവമായി അടങ്ങി ഇരിക്കുക ആയിരിന്നു.

ചെന്നൈ-യിലെ കയിപ്പ് നിറഞ്ഞ അനുഭവങ്ങള്‍ കാരണം പെരുമാറ്റ ചട്ടങ്ങളില്‍ ചെറിയ മാറ്റം വരുത്തുവാന്‍ഞങ്ങള്‍ നിര്‍ബന്ടിതരായി തീര്ന്നു. കൊടൈകനാല്‍-ഇലെ തണുപ്പും ഈ തീരുമാനത്തിന് പുറകില്‍ഉണ്ടായിരിന്നു. അങ്ങനെ കുടിയന്മാര്‍കായി ഒരു പ്രത്യേക റൂം നല്കി.

ഈ സംഭവം ശശിമാഷ് അറിയാതെ ഇരിക്കാന്‍ പ്രത്യേകം ഞങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ ചെറിയ കുടിയന്മാര്‍ (അതായത് ജീവിതത്തില്‍ ഇതുവരെ വെള്ളം അടിച്ചിട്ടില്ലാത്ത കക്ഷികള്‍) തുടങ്ങി വലിയ കുടിയന്മാര്‍ (ജീവിതത്തില്‍ ആകെ മൊത്തം രണ്ടു പ്രാവശ്യം എങ്കിലും അടിച്ചിട്ടുള്ള കക്ഷികള്‍ ) വരെ ഉള്‍പെടുന്ന സംഘം കുറച്ചു കുപ്പികളുംവെള്ളവുമായി പരിപാടി ആരംഭിച്ചു.
സാധനത്തില്‍ വെള്ളം ചേര്ത്തു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ വളരെ അപ്പ്രതീക്ഷിതമായി നമ്മുടെ ശശിമാഷ് ആറൂമിലേക്ക്‌ കയറി വന്നു. എല്ലാവരും ഒന്നു ഞെട്ടി.
ഈ ഞെട്ടല്‍ പുറത്തു കാണിക്കാതെ ആ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരുസീനിയര്‍ കുടിയന്‍ സാറിനോട് ചോദിച്ചു.
"മാഷേ വേണോ?"
ശബ്ദത്തില്‍ ഒരു ചെറിയ വിറയല്‍ ഉണ്ടായിരിന്നെങ്കിലും ( ഈ വിറയല്‍ തണുപ്പ് കാരണം ആയിരിന്നുഎന്നാണു സീനിയര്‍ കുടിയന്‍ പിന്നീട് പറഞ്ഞതു), ആ ധൈര്യം എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചു കൊടുത്തു.
പക്ഷെ എല്ലാവരേം നിരാശപ്പെടുതികൊണ്ട് മാഷ്‌ ഉറച്ച ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു

" വേണ്ട , വേണ്ട "

എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് സ്തബ്ധരായി നിന്നു.

പക്ഷെ അതുകൊണ്ട് മാഷ് നിര്‍ത്തിയില്ല. ശശി മാഷിന്റെ ബാക്കി വാക്കുകള്‍ ഒരു കുളിര്‍മഴപോലെ അവിടെ ഉള്ളവരുടെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങി.

"ഏടോ പിള്ളേരെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞതു എനിക്ക് വെള്ളം വേണ്ട എന്നാ. വെള്ളം ഒഴിച്ച് നശിപ്പിക്കാതെ ഒരു ലാര്‍ജ്ഇങ്ങു എടുത്തേ"!!!!!!!!!!!!!!!

അങ്ങനെ കുട്ടികളും മാഷുമായുള്ള അകല്‍ച്ച ആ നിമിഷം അലിഞ്ഞു പോയി. പിന്നീട് ഞങ്ങള്‍ ഇഴയുന്ന മാഷുമായിയാത്ര തുടര്‍ന്നു.

[പിന്‍ കുറിപ്പ് ] വിനോദയാത്ര കഴിഞ്ഞു വന്ന ഞങ്ങളോട് മറ്റുള്ളവര്‍ ഈ മാഷിനെ കുറിച്ചു ചോദിച്ചു. ഒരു സംശയവും കൂടാതെ മറുപടി പറഞ്ഞു.
"മാഷ്‌ ശരിക്കും ഗ്രൌണ്ട് ടു ഏര്‍ത്ത് ആയ ഒരു മനുഷ്യനാണ്‌ !!!!!!!!"